Η αυξητική μαστών και τι να γνωρίζετε

Πότε γίνεται η αυξητική μαστών

Η αυξητική μαστών γίνεται προκειμένου να διορθωθεί η εμφάνιση ενός άδειου, μικρού ή πτωτικού στήθους. Επιτυγχάνεται με την χειρουργική τοποθέτηση ενθεμάτων σιλικόνης ή με τη μεταφορά λίπους, με ποικίλες τεχνικές, όπως ορίζει το κάθε περιστατικό.


Ποιός είναι ο στόχος της αυξητικής μαστών

Ο στόχος μου σε σχέση με την αυξητική μαστών είναι  η επίτευξη της αρμονίας με τις πιο ατραυματικές τεχνικές, όσο και αυτές είναι δύσκολες τεχνικά! 


Πως αποφασίζεται το σχήμα και μέγεθος

Τη μεγαλύτερη σημασία έχουν η εμπειρία και η ηθική του πλαστικού χειρουργού και η συνεργασία με την ασθενή, ώστε να επιλεχθεί το επιθυμητό αλλά και αισθητικά ορθό μέγεθος.

 

Ποιές τεχνικές προτείνονται

Υπάρχουν τεχνικές σχεδόν ατραυματικές οι οποίες εξασφαλίζουν καταπληκτικά και άμεσα αποτελέσματα με πολύ μικρές ουλές (σε κρυφά σημεία). Για παράδειγμα, κάτω από το μαστό στην υπομάστιο πτυχή, είτε “παρά της θηλαίας άλω”, δηλαδή, στο σημείο μετάπτωσης μεταξύ του δέρματος του μαστού και του δέρματος γύρω από τη θηλή, είτε από την μασχαλιαία χώρα, ανεξάρτητα αν το ένθεμα τοποθετηθεί κάτω ή πάνω από το μείζονα θωρακικό μυ.

Μαστεκτομή - Αποκατάσταση Μαστού μετά από Μαστεκτομή

Στην περίπτωση που επιβάλλεται η μαστεκτομή, η επέμβαση πρέπει να πραγματοποιηθεί από εξειδικευμένο πλαστικό χειρουργό, με τέτοιο τρόπο ώστε οι υγιείς ιστοί να διατηρηθούν για να χρησιμοποιηθούν για την ανάπλαση του μαστού. Οι τομές επίσης, θα πρέπει να γίνουν με την προοπτική να μην δυσκολέψουν την αποκατάσταση λόγω μεγέθους ή θέσης. 

Η διαδικασία αποκατάστασης είναι δυνατόν να γίνει:

• στον ίδιο χειρουργικό χρόνο με τη μαστεκτομή, εφόσον η νόσος το επιτρέπει, 
• σε δεύτερο χρόνο, εφόσον ολοκληρωθούν οι ογκολογικές θεραπείες όπως η ακτινοβολία, η χημειοθεραπεία κλπ.

Υπάρχουν διαφορετικές χειρουργικές τεχνικές για την αποκατάσταση του μαστεκτομημένου μαστού, οι οποίες εξαρτώνται:

• από το είδος της νεοπλασίας που οδήγησε στη μαστεκτομή, 
• από τη χειρουργική τεχνική που ακολουθήθηκε από τον πλαστικό χειρουργό που τον εξαίρεσε,
• από τη μετέπειτα αγωγή που απαιτούν οι ογκολόγοι. 

Σε κάποιες περιπτώσεις είναι απαραίτητη σε πρώτη φάση η τοποθέτηση διατατήρα δέρματος, ώστε να προετοιμαστεί η ‘θήκη’ σταδιακά μέσα στους επόμενους τρεις μήνες και να δημιουργηθεί ο κατάλληλος χώρος για την τοποθέτηση του μόνιμου ενθέματος. Μετά την τοποθέτηση του μόνιμου ενθέματος, αυτό πρέπει να σταθεροποιηθεί και να πάρει τη μόνιμη θέση του στους επόμενους τρεις με έξι μήνες, ούτως ώστε να προσδιορίσουμε τη σωστή και σύμμετρη θέση της νέας θηλής σε σχέση με τον υγιή μαστό. 

Άλλη τεχνική είναι να διαμορφώσουμε τον καινούριο μαστό με τη χρήση αυτόλογων ιστών, δηλαδή με ιστούς από το σώμα μας που θα μεταφερθούν στην περιοχή είτε από την κοιλιακή χώρα, συνδυαστικά με κοιλιοπλαστική, είτε από την πλάτη, είτε από τους γλουτούς. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι συγκεκριμένες επεμβάσεις επειδή είναι μεγάλες και επίπονες για τον οργανισμό γίνονται μόνο εφόσον υπάρχει απόλυτη ένδειξη. 

Και στις δύο περιπτώσεις, είτε με τη χρήση ενθέματος ή με τη χρήση αυτόλογων ιστών, είναι πιθανό να χρειαστεί διαμόρφωση του υγιούς μαστού (μειωτική, αυξητική, ανόρθωση) ώστε να προσεγγίσουμε τη συμμετρία μεταξύ του νέου μαστού και του ήδη υπάρχοντος.

Αυτού του τύπου οι επεμβάσεις πραγματοποιούνται με γενική αναισθησία, εκτός από την κατασκευή του συμπλέγματος θηλής - θηλαίας άλω, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με τοπική νάρκωση ή και με μέθη.